GLP-1: Πολυλειτουργικός στόχος
Ως σημαντική κατηγορία υπογλυκαιμικών και φαρμάκων απώλειας βάρους, τα φάρμακα GLP-1 έχουν προσελκύσει μεγάλη προσοχή και έχουν σημειώσει σημαντική εξέλιξη τα τελευταία χρόνια.Δεδομένου ότι τα φάρμακα GLP- 1 διαπιστώθηκε ότι έχουν υπογλυκαιμικές επιδράσεις, οι στόχοι του GLP-1 βρίσκονται σταθερά στην καυτή πορεία, ειδικά μετά την έγκριση της σεμαγλουτίδης για ενδείξεις απώλειας βάρους, η έρευνα και ανάπτυξη των φαρμάκων GLP-1 έχει φτάσει στο αποκορύφωμά της.Η αγοραία αξία των Novo Nordisk και Eli Lilly αυξήθηκε ραγδαίαΜε τον αυξανόμενο αριθμό των ασθενών με διαβήτη και παχυσαρκία σε όλο τον κόσμο,Η ζήτηση για τα φάρμακα GLP-1 έχει μεγάλο δυναμικόΤο GLP-1 θα διαδραματίσει, στο μέλλον, θεραπευτικό ρόλο σε τομείς όπως οι καρδιαγγειακές παθήσεις και η λιπώδης ήπαρ.
Το 1985, μια αλυσίδα πεπτιδίων που αποτελείται από 31 αμινοξέα, η φυσική GLP-1 ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά, αλλά η διάρκεια ημιζωής της είναι πολύ μικρή, περίπου 2 λεπτά,και είναι εύκολο να αποδοθεί από το ένζυμο DPP-4 μετά την έκκριση στο αίμαΗ ανάπτυξη αγωνιστών του υποδοχέα GLP-1 πρέπει να λύσει το πρόβλημα του μικρού χρόνου ημιζωής.
Το πρώτο GLP-1RA μικρής δράσης, η εξενάτιδα (Astrazeneca), εγκρίθηκε από την FDA το 2005. Έχει ημιζωή περίπου 3 ωρών και απαιτεί υποδόρια ενέσεις δύο φορές την ημέρα.το πρώτο GLP-1 RA μακράς δράσης, η liraglutide (Novo Nordisk), κυκλοφόρησε ως ενέσιμη ενέσιμη δόση μία φορά την ημέρα.αντίστοιχαΤο 2022, εγκρίθηκε για εμπορία το διπλό στόχο GLP-1/GIP telpotide (Eli Lilly), το οποίο ξεκίνησε το πρόλογο των διπλών στόχων.
Οι υποδοχείς GIP-1 είναι ευρέως διαδεδομένοι και πολλοί μηχανισμοί του GLP-1RA ενεργούν από κοινού.Ορμόνη που εκκρίνεται από εντερικά L- κύτταρα που προάγει την έκκριση ινσουλίνης από τα β- κύτταρα του παγκρέατος με τρόπο που εξαρτάται από τη συγκέντρωση γλυκόζης, και ο υποδοχέας του (GLP-1R) είναι ευρέως διανεμημένος σε πολλά όργανα και ιστούς όπως το κεντρικό νευρικό σύστημα, το καρδιαγγειακό σύστημα, τους μυς και το γαστρεντερικό σύστημα.
Ο αγωνιστής υποδοχέα του GLP-1 (GLP-1RA) σταθεροποιεί το σάκχαρο στο αίμα και μειώνει το σωματικό βάρος μέσω διαφόρων μηχανισμών μείωσης της γλυκόζης.μπορεί να καθυστερήσει την γαστρική άδειαση με την αναστολή του γαστρεντερικού περισταλτικού· Ενεργεί στο κεντρικό νευρικό σύστημα (ειδικά στον υποθάλαμο) για να αυξήσει την κορεσμό και να αναστέλλει την όρεξη.Προώθηση της ινσουλίνης για την τόνωση της πρόσληψης γλυκόζης στους περιφερικούς ιστούς (αύξηση της ευαισθησίας στην ινσουλίνη).
